Индустрискиот фашизам, уништувањето на природата заради економски бенефит на поединци, претставува една од најголемите закани за нашата планета и човештвото. Во трката за профит и материјални богатства, често се занемаруваат основните принципи на одржливост и заштита на животната средина. Овој пристап не само што ја уништува природата, туку и ги загрозува основните човечки права и благосостојбата на идните генерации.
Природата е не само извор на ресурси, туку е и основа за животот. Шумите, реките, езерата обезбедуваат чист воздух, вода, и храна, како и дом за милиони видови организми. Кога овие екосистеми се уништуваат во име на индустријализацијата и профитот, последиците се катастрофални: глобално затоплување, губење на биодиверзитетот, загадување на воздухот и водата, и деградација на почвата.
Економскиот бенефит на поединци и криминални фирми,никогаш не смее да биде ставен пред колективната добросостојба на човештвото и здравјето на планетата. Одговорноста лежи не само кај корпорациите и владите, туку и кај сите нас како граѓани да се спротивставиме на оваа форма на експлоатација. Потребни се строги закони и регулативи кои ќе ја ограничат индустриската активност што ја загрозува животната средина и ќе ги поттикнат инвестициите во одржливи технологии и практики.
Наместо да го дозволуваме уништувањето на природата, мораме да вложиме во нејзино зачувување и обновување. Одржливиот развој е единствениот пат напред кој обезбедува економски раст, социјална правда, и еколошка рамнотежа. Само преку заеднички напори и свесност можеме да изградиме иднина во која природата и човештвото ќе живеат во хармонија, а не во конфликт.
Заштитата на природата е заштита на нашата иднина. Да ги отфрлиме практиките на индустрискиот фашизам,да спречиме да ја уништуваат нашата животна средина и да се посветиме на создавање свет во кој економскиот напредок оди рака под рака со еколошката и социјалната одржливост.
Пишува: архитект Мирче Најдоски
