Љубов која не боли
Која мачнина не носи
Која за тага не знае
Која мудрост носи
Љубов која дише
Дури и тогаш кога последниот здив се испушта
Онаа која живее
Која телото го надживува
Љубов која е чиста
Како тазе испеглана кошула
Неизгужвана од лаги
И со искреност намирисана
Љубов која жед гаси
Чија храна во живот одржува
Која знае кога да премолчи збор
И која знае кога да проговори
Љубов која расте
Како дете во утробата на мајката
Која свој пат има
И сите препреки ги минува
Љубов во која свој си
Која не трпи глума
Во која воздишката вистинска е
И трепетот на телото е раѓање
Љубов која копнее
И од копнежот сила добива
А од силата корени си пушта
Та дрво зеленее и плодови има
Љубов во која пилето пее
И кое замолкнато не е
Кое на слобода крила шири
И песната не му замира
Љубов која сиот живот ја бараме
И во која животот друг облик добива
Во која ние секогаш се таа и тој
Испреплетени ко бршлен околу столб
Љубов
Ах љубов во која љубов има
И која вреска од среќа
Која се кикоти ко дете
Која е накитена ко млада мома
Која е храбра ко момче младо
Кое по невестата оди
Која не знае за сомнеж
Ниту за двоумење знае
Таквата љубов која еднаш расте
Како ретка билка
Која скапоцена е ко алтан
А која во алтани не се мери
Таквата љубов да ми е да ја имам
И таквата љубов мене да ме има
До тебе да цутам
До мене да седиш
Рака в рака до старост
Дур еден од нас не си замини
А во другиот да остане да живее
Ана Бунтеска
